Dating en een handicap

“Dat had je op voorhand wel eens mogen vertellen”, schrijft mijn chatgenote in WhatsApp. Ik heb zojuist ‘vermeld’ dat ik leef met een beperking. Over vooroordelen, bekrompen trutten en mijn date-ervaringen als gehandicapte. 

Relatief

Ik zie mijn beperking als iets relatiefs. Ja, ik loop op protheses en ja ik maak ook zeker gebruik van mijn rolstoel. Maar verder is er weinig ‘beperkt’ aan mijn leven, behalve mijn portemonnee dan. Een beperking is relatief, want als je de ene persoon met de andere vergelijkt is de één ten opzichte van de ander altijd beperkt. Mijn broer is zo lang, die schroeft de peertjes zo uit de plafonniere. Ik heb dat met mijn 1m80 nooit gekund. Dus ben ik beperkt daarin vergelijken met hem. Een vriend van mij heeft een IQ van 146. Ik dus bij lange na niet. Dus ben ik beperkter in dat opzicht dan hij. Maar ja, hij heeft weer diabetes en dat heb ik weer niet, dus is hij in dat opzicht weer beperkter dan ik. Een beperking is dus relatief.

Wat is een handicap?

Dokterdokter.nl geeft de volgende beschrijving: “door een stoornis of beperking veroorzaakt lichamelijk of geestelijk onvermogen om normaal te kunnen functioneren”.  Als dat ‘gehandicapt’ zijn is, dan zijn de meeste mensen in mijn omgeving toch ook gehandicapt. Want als je je leesbril kwijt bent en je kunt niks lezen, nou dan ben je wat mij betreft mooi gehandicapt. En als je een gebitsprothese draagt ben je minimaal 75% van je kauwvermogen kwijt. En dan heb ik het nog niet gehad over de kwalen en kwaaltjes waar mensen aan lijden en die hun “normaal functioneren” ernstig belemmeren: rugklachten, versleten heupen en knieën, artrose, diabetes, fybromyalgie, auto-immuunziektes, migraine, allerlei vormen van autisme en dan ben ik vast nog van alles vergeten. Er leven zoveel mensen met allerlei lichamelijke en psychische narigheid, maar die klachten worden als ‘normaal’ gezien. Maar ze beperken allemaal de mensen die er aan lijden.

Vertellen dat je gehandicapt bent.

Wanneer je ergens een profiel aanmaakt, en je vertel in je profiel dat je gehandicapt bent,  geef ik je op voorhand alvast een advies: zorg dat je een dikke nek hebt want de dames (of heren dus) negeren je massaal. Geen matches, geen knipogen, geen berichten, niets. Daar moet je wel even tegen kunnen. Slimmer is het niet te vermelden en het te doen wanneer je met iemand in gesprek raakt. Anders kom je nooit tot een gesprek. Doe het wel snel en laat het sudderen. In mijn geval moet ik dus blijven vertellen dat ik op stelten loop. Ik moet wel zeggen dat ik wel moe word om het elke keer weer te moeten vertellen. Hups, daar gaan we weer. Nee, ik hang niet kwijlend in een karretje. Ja, ik kan echt autorijden. Ja, ik doe alles zelf. Ja, ik leef wat mij betreft redelijk normaal. Ja, mijn derde been werkt ook nog. Ja, het is echt leuk mij mee te nemen naar De Efteling want je hoeft nergens in de rij te staan. En ja, je kunt mij als handbagage meenemen het vliegtuig in.

Het is altijd weer een verrassing hoe de dames reageren. De bekrompen trutten met vooroordelen haken meteen af. Sommigen zeggen dat meteen, anderen zeggen dat ze het helemaal niet erg vinden en laten vervolgens heel secuur de chat doodbloeden. Anderen zijn nieuwsgierig en vragen je de hemd van het lijf. Dat mag, ik heb niks te verbergen. Het vervelende is dat het daarna ook alleen maar over de handicap gaat. Maar ik probeer altijd uit te leggen dat ik wel een handicap heb, maar dat ik de handicap niet ben. Gelukkig zijn er een hoop die gewoon de man zien die ik ben. Dat zijn de leuke dames.

Daten

Als het eenmaal tot daten komt ben ik toch altijd op een gezonde manier op mijn hoede. Helaas lopen er heel wat dames rond die denken dat ik wel te paaien ben in ruil voor aandacht. Ze lopen echt rond hoor. Ze zoeken ‘zielige’ mannen op, ze veinzen liefde en schudden vervolgens de portemonnee leeg. Zo word ik ook op de korrel genomen links en rechts, maar ze komen uiteraard van een koude kermis thuis. Ik heb het gauw door. Het is wel fun het spel mee te spelen en net te doen of je geen flauw benul hebt wat hun werkelijke intenties zijn. En dan uiteraard toeslaan wanneer ze het niet verwachten. Ze schrikken zich rot.

De leuke dates zijn altijd erg gezellig. Uiteraard loopt het niet altijd zoals je verwacht. Iemand in het echt ontmoeten is toch altijd weer een verrassing.

Beperkt?

Als gehandicapte daten gaat heus, alleen moet je voorzichtig zijn en in staat zijn het kaf van het koren te scheiden. En het ligt niet altijd aan mijn handicap waarom dingen niet lukken. Zo had ik laatst een date, dat leek echt heel leuk te worden. Ze woonde in Amsterdam. Best wel een dingetje met de huidige brandstofprijzen. Maar zij had ook geen auto en geen rijbewijs. Dus moest ze met openbaar vervoer komen. Nou dat ging niet omdat ze niet met de trein durfde.

Wie is er nou gehandicapt en beperkt hier?